-
1 uosobienie
сущ.• олицетворение• персонификация* * *☼ олицетворение, воплощение;\uosobienie piękna олицетворение красоты; \uosobienie dobroci, odwagi воплощение доброты, храбрости
* * *солицетворе́ние, воплоще́ниеuosobienie piękna — олицетворе́ние красоты́
uosobienie dobroci, odwagi — воплоще́ние доброты́, хра́брости
-
2 uosobienie
- nia; nt( ideał) epitome; ( ucieleśnienie) embodiment* * *n.embodiment, personification ( czegoś of sth); uosobienie miłości/piękna love/beauty incarnate; uosobienie cierpliwości/ignorancji/mądrości patience/ignorance/wisdom personified; uosobienie seksu sex symbol; być uosobieniem czegoś typify sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uosobienie
-
3 uosobienie
uosobienie [uɔsɔbjɛɲɛ] nt -
4 uosobie|nie
Ⅰ sv ⇒ uosobić Ⅱ n książk. personification, embodiment- ta dziewczyna to uosobienie piękna i wdzięku the girl is the epitome of beauty and charmThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uosobie|nie
См. также в других словарях:
uosobienie — n I 1. rzecz. od uosobić. 2. «wyobrażenie, wcielenie w jakiejś osobie, istocie pewnych cech, pojęć, zjawisk; istota uosabiająca coś» Był dla syna uosobieniem odwagi. Ta dziewczyna to uosobienie wdzięku i piękna. Czarownice przedstawiano jako… … Słownik języka polskiego
